“(…) Het was een genot om beide stemmen virtuoos om elkaar heen te horen wervelen in aria’s zoals No, resistance is but vain en het euforische Sound the trumpet. (…) Een andere oerkracht die tijdens het programma de revue passeerde, was de winter in Purcells uitzonderlijk modern klinkende Cold Song uit King Arthur, zeer expressief door Engeltjes gezongen. Met ferme horten en stoten maakte hij de snijdende vrieskou bijna tastbaar en veroorzaakte bij de luisteraar een zeer toepasselijke fysiologische reactie: kippenvel.”